RSS

Özlemim Giderek Büyüyor...

Çarşamba gecesi evimiz sensizdi ve çok sessizdi. Dinlenmem için iyi bir fırsattı ama o gece çok hüzünlendim. Hem sen yoktun, hem de babacığımın artık bizimle olmadı fikri iyice yerleşti bende..

Baban o sabah seni çok özlediğini ve bu gece seni eve getirmek istediğini söyledi. Ben odamdan hiç çıkmazsam sorun olmaz dedik. Evet perşembe gecesi eve geldin. Sesini duymak, konuşmalarını uzaktan bile dinlemek çok iyi geldi bana..Çok özlemişim seni...

Uyku saatin gelince baban seni yatağına koydu. İlk önce hiç sesin çıkmadı. Sonra babanı çağırdın. Sonra tekrar uyudun. 1-2 saat sonra ağlayarak uyandın, yanına koşamadığım için çok kötü hissettim, babanla hiç sakinleşmezdin önceleri ama herşeyin bir ilki varmış. Baban biraz okşadı seni hemen uyudun tekrar.

Tam olarak uyuduğunda (gece yarısı) maskemi takıp odana girdim. Uyku tulumunu giydirdim. Öylece baktım sana, çok güzel uyuyordun. Öpemeden, dokunamadan ayrıldım odandan...

Gece bir kez daha uyandın, bu kez 10-15 kez anne gel, dedin, içim parçalandı. Ama gelemedim..Baban seni aldı, birlikte uyudunuz.

Cuma sabahı babaannen ve deden geldi seni almak için..Uyandın, ben de geldim odana uzaktan baktım sana.. Maskeli halimden mi, uzun zamandır görmediğinden mi bilinmez, bir şok sözkonusuydu sende..Öylece bakakaldın bana...

VE gittin...Cuma akşamı da kaldın babaannende..

Veeee..Beklenen kavuşma..Cumartesi akşamı, öksürüğümün yumuşaması ve 5 günü doldurduğumuz için eve döndün...O gece n doğal halimizle bir anı kalsın istedik bu fotoyla..Hastalık uzak dursun artık bizden!!