Anneanne, dede, teyze ve dayıyı gördük geçen hafta. Önce 2 mayısta bel fıtığı ameliyatı olan ablacığımı (Handan Teyzeni) görmeye gittik. Kuzen Kerem seni çok seviyor, çok uslu olduğun için tüm oyuncaklarını sana veriyor. Normalde eve gelen çocuklardan saklar da:)
Sonra biraz alış veriş yapmak için merkeze gittik. Bir baktık sen arabada uyumuşsun. Babanla rahatça alış veriş yaptık. 
Ertesi gün Elif'lere gittik. Hava yağmurluydu ama sen suyun her haline bayıldığın için keyfine diyecek yoktu. Yağmurda yürüdün zor aldık ağaç altına seni:)
Sonra Elif'in bisikletine bir bindin pir bindin:) Neyseki yedek araba devreye girince gerilim olmadı :)



Baba olmanın dayanılmaz hafifliğinin en büyük kanıtı:))) Anneler kuzuların başında babalar keyifte. Hey yavrum, bu dünyada baba olmak varmış! Yok şaka bir yana ben halimden ççoookk memnunummmm..İyi ki anneyimm..İyi ki Tunişimin annesiyimm:))
0 yorum:
Yorum Gönder