Bu 5 günü doya doya, dolu dolu geçirdiğimiz için çok mutluyum. iki arkadaş gibiydik... Dilinden düşmeyen "annecim" ile daha bir eridi içimin yağları. Annecim bana bugün pilav yapar mısın? ricalarınile daha bir renklendi mönülerim:))
Her hareketin her sözcüğün ile ne kadar büyüdüğünü ve ne kadar güzel bir çocuk olduğunu daha iyi anladım.
Canım oğlumm...Daha ne diyebilirim ki!
Tatilimizin ilk günü saçlarını kestirdik, geçmeyen nezlen ve terden bir türlü kurumayan saçlarınla bağlantı kurup karar verdik saç tıraşına. Bakalım bu boyla da ter-nezle ilişkisi gerçekleşecek mi?
Sana çeşitli yemekler yapabilmek için bol bol zamanım oldu. Omleti zaten seversin, ama bu omlete bayıldın. Tümünü sildin süpürdün ve inanamadım ama "bi daha istiyorum annecim, çok beğendim." dedin.
Omletimiz; yumurta, süt, un, kaşar peyniri, rende domates, (ilginç gelebilir ama) çok az muz rendesi, ekmek içi, tuz ve fesleğenden oluşuyor. Tavsiye ederim.Sana daha önce aldığım, arada sırada çıkarıp bıktırmak istemediğim kuklanı bulup getirdiğin gün çok eğlendik. Videosunu daha sonra ekleyeceğim konuşmaların çok şekerdi. Ama her güzel şey gibi onun da tadı kaçtı ve kendini TV'ye bıraktın. Ama çok yakından izlediğin için ben televizyonu tapatana kadar tabiii...!
Neyse diğer maceralarımızı akşam yazarım, dışarı çıkmak için beni bekleyen bir yakışıklı var. Bekletmemeliyim! :)Gezdik, geldik ve maceraya devam...
Bu tatilde en çok seni fotoğraflamaktan ve seninle sohbet etmekten zevk aldım. Herşeyin nedenini soruyorsun. "Çünkü o şoför oğlum, şoför olduğu için otobüsü kullanıyor." cümleme bile NEDEN Şoför PEKİ?, diye karşılık versen de sohbet güzeldi:)))
Uyku saatlerin fotoğraf çekmem için en ideal zamanlar oldu. Çünkü sende de müthiş bir fotoğraf merakı var. Makineyi elime almamla, "hadi, ne çekelim annecim" demen bir oluyor.Bir de HAYIR! lara ara sıra verdiğin tepkileri de fotoladım. Nasıl mı? İşte şöyle! :
İşte böyle...5 gün su gibi geçti, gitti...Şimdi 23 Nisan tatilini bekliyoruz hevesle...
