Perşembe günü ertelemek zorunda kaldığımız attamıza dün gittik oğlum. Uzuuun bir hazırlık aşamasından sonra saat bir gibi yola çıktık. Tam senin beslenme saatindi. Bütün yolu karnını doyurarak geçirmen beni çok ama çok yordu :))
Baban ve ben İstanbul'da yürüyüş yapmayı çok severiz. Özellikle de Nautilus-Kadıköy arasını senin doğumuna 1 hafta kala bile arşınlamıştık. Belki de sen bu nedenle erken doğdun kimbilir:))Nautilus'a gelene kadar sen yine uyudun. Seni giydirmek ve kanguruna yerleştirmek isterken malesef seni yine uyandırdık. Ondan önce öyle güzel uyuyordun ki, baban da ben de seni uyandırdığımız için çok üzüldük ama sen kanguruna girer girmez uyudun neyse ki...
Nautilus'a döndüğümüzde seni arabana bindirip bindirmeme konusunda kararsız kaldık, çünkü arabana bir türlü alışamadın. Bir Pehlivan olarak sırtın yere gelemiyordu:))hep yüzüstü yattığın için sırtüstü seni uzun süre bir yerlerde tutmak çok zordu. Neyseki onu da aştık, gözlerini kocaman açarak etrafı izlemen çok hoştu.
Sütün ısındığında afiyetle karnını doyurdun. Bu kez de uykun geldiği için huzuruszlandın. Saat 7'ye geliyordu. Sen 8 gibi akşam uykuna daldığın için biz de yavaş yavaş yola koyulduk. Son bir kaç fotoğraftan sonra...
Derkennn yola çıktığımızda sen yine altına yaptığın için bir yerlerde altını değiştirmem gerekiyordu. Ataşehir civarında bir mola verdik ve hemen altını temizledik. Artık uyuyabilirdin, barsaklarındaki düzensizlik seni çok rahatsız etmişti. Bugün oldukça rahatladın:) Bunun için İstanbul'u bekledin sanırım:)
Sen uyumuştun, baban da Ataşehir'de bir restaurant gördü ve girsek mi acaba, Tuna uyumaya devam eder mi? diye düşünmüş içinden..Birden ani bir manevra ile kendimizi balıkçı da bulduk. Doğumundan beri başbaşa bir yemek yiyememiştik. Pek başbaşa olmadı ama neyse..Neden mi?
Çünkü uyandın, sonra da sanki doymamış gibi bizim mamalarımıza göz diktin..
Artık eve doğru yola çıkabilirdik, yola çıkar çıkmaz uyudun, hepimiz o kadar çok yorulmuşuz ki..Sen deliksiz ve güzel bir uyku uyuyarak bize de dinlenme şansı verdin. Bu güzel gün için teşekkürler oğlum ve bize verdiğin binlerce mutlu anı için....varlığın için...
2. Ay:
• Sarılığın devam ediyor, bu nedenle çok uyuyorsun.
• Tepkilerin bu ayın sonunda sarılığının geçmesi ile belirginleşti.
• İnsanları takip ediyorsun, gülümsüyorsun.
• Nesneleri sıkıca tutuyorsun. Bir süre sonra düşürüyorsun.
• Başını dik tutmaya tutuyorsun, ama bi süre sonra yoruluyorsun.
• Bu ayın ortasında yüzüstü uyumaya başladın. Böylece gece uykuların uzadı. 6-7 saat kesintisiz uyuyorsun.
• Gece uykusu kavramı oluştu.Saat 20.oo'de uyuyorsun.
