RSS

Çocuklar Ayna Misalidir...Ne Yaparsak Onu Görürüz...

Cumartesi akşamı aramızda geçen dialog çok düşündürdü beni, sünger gibisiniz, ne yapsak ne desek, anında görüntü!

Nezleni burun spreyi ile epey bir hafiflettik. Ama 1. haftayı devirince toparlanma süreci için şuruba başladık.

Cumartesi akşamı elimde kaşık, şurup içirecektim sana. Hiç yapmadığın birşey yaptın, elime vurdun ve şurup dört bir yana sıçradı. Yeni temizlik yapılmış, misafir bekleyen bir ev için üzülmez mi insan! Üzüldüm ben de hem de çok şaşırdım bu hareketine ve çok kırgın bir ses tonu ile;

-Offf Tuna, ne yaptın oğlum, nasıl temizlerim ben şimdi bunca yeri!
- Sen de tık yok!
- Elif'ler gelecek, ama yerler, bilgisayar, halı şurup içinde.
- Sen de hala tık yok!
- Çok üzüldüm çoook, annenin eline vurulur mu?
- Anne üzülme:(
- Çok üzüldüm Tuna, sen hiç böyle yapmazdın!
- Anne ağlama:( (Titrek bir ses tonu ile)
- Ağlamıyorum ama her an ağlayabilirim! (Bir yandan yeri siliyorum.)
- Anne süppen(lütfen) ağlama:( (Ses iyice titriyor)

Yanıma yaklaştın, sarıldın sıkıca ve elinle omuzuma usulca pıt pıt yaparak:

- Annejim, ağlama, üzülme, korkma, ben yanındayım, süppen korkma!


Daha kızıp üzülebilir miydiniz bu cümlenin ardından:))))

0 yorum: